-
Watch Online / «Katedra (zbiór) (SI)" Jacek Dukaj: pobierz fb2, czytaj online
O książce: rok / Jacek Dukaj to bystry i oryginalny polski pisarz science fiction, działający aktywnie od drugiej połowy lat 90-tych XX wieku ubiegłego wieku. Autor kilku udanych powieści i zbiorów opowiadań, laureat kilku nagród. Urodził się w lipcu 1974 w Tarnowie. Studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pierwszą książką science fiction, jaką przeczytał, było „Śledztwo” Stanisława Lema, które zainspirowało go do spróbowania własnego pisarstwa. Dukaj z sukcesem zadebiutował w wieku 16 lat opowiadaniem „Złota Galera”, które następnie znalazło się w kilku antologiach, w tym w anglojęzycznej „Księdze Fantastyki Polskiej Dedalusa”. Młody pisarz dość szybko zyskał sławę złożoność jego dzieł i poważne tematy w nich poruszane. Nawet opowiadania Dukaya zawierają czasami tyle pomysłów, ile wystarczyłoby innemu autorowi do napisania wszystkich jego książek. Wśród zagadnień, które go najbardziej interesują, znajdują się osobliwość technologiczna, nanotechnologia, rzeczywistość wirtualna, zagrożenie ze strony obcych i przyszłość religii. Zwykle gatunek, w którym pracuje, określany jest jako hard science fiction, jednak pisarz z łatwością wprowadza do swoich dzieł elementy mistycyzmu czy fantastyki. Do jego ulubionych autorów należy Australijczyk Greg Egan. Również książki Dukaya powinny spodobać się czytelnikom Davida Brina. Opowieści i opowiadania autora są różnorodne i pomysłowe, poświęcone tematyce wirtualnej rzeczywistości („Irrehaare”), kwestiom religijnym („Ziemia Chrystusa”, „In partibus infidelium”, „Medjugorje”), polityki („Sprawa Rudryka Z.”, „Serce Mroku”). Zachowując oryginalność, Dukaj czasem sięga po różne rzeczy kultowe czy klasyczne – np. mroczną i pesymistyczną cyberpunkową powieść „Szkoła” sam Dukaj opisuje jako mieszankę „Łowcy androidów”, „Kwiatów dla Algernona” i „Mechanicznej pomarańczy”. „. „Serce Mroku” zawiera nawiązania do Josepha Conrada. Z kolei „Gotyk” jest swobodną kontynuacją dramatu Juliusza Słowackiego. Debiut Dukaja w dużej formie książkowej miał miejsce w 1997 roku, kiedy pod tą samą okładką ukazały się dwa opowiadania (czasami klasyfikowane jako opowiadania) – „Xavras Wyzryn” i „Dopóki”. Noc.” Pierwsza z nich zebrała dobre recenzje i wywołała nawet spore zamieszanie. To alternatywna powieść SF o historii i wojnie, poruszająca poważne filozoficzne aspekty wojny i ukazująca cienką granicę pomiędzy terroryzmem a walką o wolność. Akcja książki rozgrywa się w świecie, w którym niegdyś ZSRR odniósł zwycięstwo w wojnie radziecko-polskiej. W powieści „Perfekcyjna niedoskonałość” astronauta, który po ośmiu wiekach powrócił na Ziemię, trafia do posttechnologicznego świata i wpada w międzygalaktyczne pułapki i intrygi. . Kolejna powieść „Czarne oceany” i opowiadanie „Extensa” poświęcone są tematowi bezpośredniego rozwoju społeczeństwa postsingularnego. O popularności Jacka Dukaja świadczy fakt, że jego ostatnia powieść, kolejna porywająco pokręcona historia alternatywna – „. Lód”, odniosła w 2007 roku bezprecedensowy sukces wydawnictwa w Polsce. Książka rozeszła się w nakładzie 7 000 egzemplarzy w ciągu dwóch tygodni. Jacek Dukaj jest także autorem licznych recenzji (głównie w publikacjach Nowa Fantastyka, SFinks i Tygodnik Powszechny) książek takich autorów jak Peter Beagle, Gene Wolfe, Tim Powers, Neil Gaiman, Chiny. Miéville, Neal Stephenson, Clive Barker, Greg Egan, Kim Stanley Robinson, Carol Berg, a także autorzy polscy - Sapkowski, Lem, Kołodziejczak, Felix Kres. Pisał także recenzje filmów do publikacji Science Fiction. Do swoich ulubionych filmów Dukaj zalicza „Donniego Darko”, „Wieczne słońce nieskazitelnego umysłu”, „Gattaca”, „Pi” i „Być jak John Malkovich”. Jacek Dukaj był 12 razy nominowany do Nagrody im. Janusza Seidla i ją zdobył 5 razy - w 2000 za opowiadanie „Katedra”, animacja komputerowa Tomka Bagińskiego była nominowana do Oscara w 2003 r., a za powieści – w 2001 r. za „Czarne oceany”, w 2003 r. za „Inne pieśni”, w 2004 r. za „ Perfekcyjna niedoskonałość”, a w 2007 roku dla „Łódki”. Jego utwory tłumaczone były na język angielski, niemiecki, czeski, węgierski, rosyjski i inne».